De theorie is dat bedrijven goed zijn in de goedkoopste manier vinden om te doen wat er van ze verlangd wordt.

Die theorie klopt al niet helemaal — bedrijven hebben als doel om winst te maken. Een goedkopere manier om iets te doen is een middel dat kan bijdragen aan die winst, prima, maar dat is bijzaak. Het draait om de winst, en het maximaliseren ervan. Soms komt daar een product uit dat jij en ik ondermaats vinden, soms niet, maar ook dat is bijzaak: zolang het product wordt afgenomen, is het (voor het bedrijf) zeker niet ondermaats.

Dat je dan bepaalde taken aan het bedrijfsleven gaat overlaten omdat die wel even goedkopere manieren zullen vinden, laat zien dat je dan de hoofdzaak gemist hebt. Een bedrijf dat zo’n taak krijgt, gaat daar zoveel mogelijk winst mee maken, dus waarom men verwacht dat dat goedkoper gaat worden is me compleet onduidelijk.

Je hebt al die regels en controle nodig omdat het doel van een bedrijf anders is dan een bijdrage leveren aan de samenleving. Je moet dat met allerlei kunst- en vliegwerk alsnog voor elkaar gaan krijgen en zelfs zorgen dat ze geen schade aanrichten. Het zou beter zijn om dingen in maatschappelijk belang over te laten aan organisaties die dat ook als doel hebben. Op het moment dat zo’n organisatie dat dan niet doet, dan komt hun bestaanszekerheid ook in gevaar (bijv. door democratische besluitvorming), maar op een veel directere manier en niet indirect door financieel verlies. Dat lijkt me veel beter werken.